आकाशी या विरुनी जाता

आकाशी या विरुनी जाता श्याममूर्ती दिसली |

माझे मला नवल वाटले देहबुद्धी संपली || 1 ||

जिकडे तिकडे संगरहित मी मजमाजी भरले |

भरुनी उरले उरलेही नाही गुरुकृपे कळले || 2 ||

ऐशा भावी विश्वामाजी हळूच संचरले |

गुरुमाऊली संगे राही ब्राह्मनंद उसळे || 3 ||

संगरहित या द्वैताची काय सांगु गोडी |

भक्तिप्रेमे भाव अधिष्ठित दास-गुरू जोडी || 4 ||

पानाफुलांतुनी रसारसांतूनी जोडी खेळते |

पर्वत डोंगर दऱ्या सरिता माझे मीच बघते || 5 ||

चंद्र सूर्य ग्रह तारादिक रूपे माझी महान |

दाही दिशाही मीच व्यापते तेजोमय होऊन || 6 ||

तरुवर  वेली वायूसंगे  आनंदे डुलकी |

सोऽहं सोऽहं गीत तयातुनी माझे मला गाती || 7 ||

अनंत रंगी  होऊनी पक्षी होऊनी  विहरे |

अधिष्ठानी बसूनी पाहते माझे रूप खरे || 8 ||

लहानमोठे पशु होऊनी राही वनमाजी |

गुणी होऊनी नाना  रूपे पाही दुरून आजि || 9 ||

धरणीमाजी अणुरेणुतून संगरहित विचरे |

अफाट सागर होऊनी मिची स्वरूपी नितस्थित रे || 10 ||

अशाच खेळी खेळूनिया श्रीगुरुचरणी राही |

दासाविण ही गुरुमाऊली कुठे कदा न राही || 11 ||