ऐसा नवलाव केला ज्यानं
त्याचं नावच करुणाघन जी जी जी .... ||
देह पायी जिव गुंतला मोहे भुलला पसारा केला
कष्टी बहू झाला जन्मभरी
त्याचं दुःख पाहूनी दारुण जी जी जी... ||
वैकुंठ सोडलं त्यानंत भक्ता कारण
झाला सगुण गेला विसरून निजरूपा
त्याचं वेदच करी गुणगान जी जी जी... ||
अक्षय खरा अव्यय असे निर्भर
नाही भावभय देई नीज ठाय चारणासी
त्यानं घातलं डोळा अंजन जी जी जी... ||
दावी वाट मनपवनाची निर्मल साची
खऱ्या मोक्षाची नाही भ्रांतिची नाही भ्रांतिची सावुली रं
करी धरून दाविल गगन जी जी जी... ||
गगनात बैसवी नित्य नाही रे चित्त
जाणिवेचा अंत शांतनिवांत करून ठेल
विश्व नाही तूच चिदघन जी जी जी... ||
त्रिगुणाला हाता तो संग विरहित
कर्मी तू रत कर्मी तू रत घेत नाही
नाही केलं मोक्ष बंधन जी जी जी... ||
आनंद सागर नेलं न्हाऊ घातलं
प्रेमी माखलं वस्त्रे पुशिले अवकाशे
बोध टिळा लावी चंदन जी जी जी... ||
दया क्षमा पुढे चलती गुरू सांगासी
दावी प्रतीती मीच नटलो
त्याचं घेई सदा दर्शन जी जी जी... ||
नाही माया भ्रांतिसी ठाव काम क्रोध वाव
ज्ञानाज्ञान नाव पुसून गेलं
माझा मीच भरलो अणुतून जी जी जी... ||
संपली आता यातायाती
जन्म नाही क्षिती पुन्हा मागुती पुन्हा मागुती
अमर झालो सदगुरु कृपे मीच भरलो
लोका सांगे गर्जुन आता जी जी जी... ||
गर्जुन सांगतो लोका यारे भीऊ नका
दिनाचा सखा घ्यारे तुम्ही सुखा
दास वाटीतो वाटूनी चिदघन जी जी जी...||
त्यानं दिल गगन आंदण केलं रं गगन
सर्व व्यापून निलवर्णानं
दास मोहन दास मोहन गेला रे विरून
दास नाही गुरू परिपूर्ण जी जी जी...||
No comments:
Post a Comment